miód na zapalenie żołądka forum

Normalizuje stan emocjonalny. Witaminy C i B zawarte w zielonej herbacie pomagają zwalczać wirusy, bakterie i obniżać poziom cholesterolu. Pobudza trawienie i poprawia wchłanianie produktów w procesie trawienia. Zapobiega nadmiernemu tworzeniu się gazów. Zmniejsza stany zapalne błony śluzowej żołądka. Zapalenie błony śluzowej żołądka to bardzo powszechna choroba. Może ona trwać miesiącami i mieć dokuczliwe objawy. Nie można jej lekceważyć, gdyż nieleczona może spowodować wiele powikłań. Jeśli szukasz naturalnego sposobu na zapalenie błony śluzowej żołądka, dobrze trafiłeś. Inhibitory pompy protonowej (IPP) Lek na zapalenie błony śluzowej żołądka zawierający IPP znajdziesz w aptece pod nazwami handlowymi: Piastprazol, Pantoprazol, Omeprazol, Ortanol, Goprazol. Jest to grupa leków działająca na błonę śluzową żołądka w taki sposób, którego skutkiem jest zahamowanie wydzielania kwasu solnego do N, 01-05-2022 Forum: emama - Re: Przewlekle zapalenie zoladka; Re: Nasze zdrowie C. D. rośnie, mój nie jest duży ale przez rok wyskoczył na 7 mm. Będą badać pod kątem histopatologicznym. Niestety przewlekłe u mnie zanikowe zapalenie śluzówki żołądka i metaplazja jelitowa do niczego dobrego Czytaj więcej wymieszać 400 ml soku z aloesu z winem Cahors i miodem (po 600 g); podjąć zgodnie z art. l. dzień, aż stan się poprawi. Ważny! Receptury aloesu z miodem na żołądek i jelita, które zawierają wino Cahors, wódkę, alkohol do nacierania, nie są zalecane dla dzieci i osób starszych. Mogą uszkodzić wyściółkę żołądka. Partnersuche Kostenlos Ab 50 Ohne Anmeldung. Od jakiegoś czasu boli mnie żołądek. Rok temu miałem wrzody żołądka i bakterię helicobacter pylori. Czy to możliwe, że choroba znów się rozwija? Co powinienem zrobić? Jaka może być przyczyna nawrotu choroby? 2011-08-07, 16:53~Jari ~ Istnieje niestety takie prawdopodobieństwo, że ponownie doszło do infekcji i rozwoju wrzodów. Jedynym jednak pewnym badaniem byłaby gastroskopia. Zakażenie odbywa się najczęściej drogą pokarmową. Poza tym za przyczynę wrzodów także uważa się stosowanie leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych oraz sterydów i mocnej kawy. 2011-08-07, 20:30Marko ~ Jari, a próbowałeś miodu z krzewu manuka? Mi pomógł w walce z wrzodami żołądka, do tego stopnia, że teraz powoli odstawiam leki. Słyszałam też, że wspomaga leczenie helicobacter. Może warto spróbować? Ja byłam na początku sceptycznie nastawiona do takiego alternatywnego leczenia, ale na własnym przykładzie przekonałam się, że ta metoda działa. 2011-08-19, 21:10~Anka Miód Manuka zawiera methylogloxal w bardzo dużym stężeniu, czemu zawdzięcza swoje dobroczynne działanie. Działa antybakteryjnie, wspomaga także leczenie wrzodów żołądka. Można go stosować jako alternatywne leczenie wrzodów żołądka. 2011-08-20, 08:46Marko A ile kosztuje taki miód i jak często mam go jeść? 2011-08-24, 12:16~Jari Niestety miód ten jest bardzo drogi. Cena jednego kilograma miodu to około 300 - 500 zł. Miód stosuje się 1 - 2 razy na dobę. 2011-08-25, 08:56Marko Uuu.. no to niezły wydatek.. Muszę porządnie się zastanowić, czy warto. Dziękuję za dokładne i konkretne odpowiedzi. Pozdrawiam! 2011-08-26, 11:36~Jari Hej mam 14 lat. Chorowałam od marca na zapalenie zoladka w lipcu dostałam leki, ale od miesiąca bol brzucha znów sie pojawił i boli ciagle. Nasila sie po jedzeniu i wysiłku. Rownież jest to troche inny bol niż jak miałam zapalenie. Czy to wrzody? Czy zostanę w szpitalu bo jadę w piątek Doszły mi teraz mdłości i brzuch mi puchnie 2014-09-08, 16:28Domcia525 Strony: 1 wątkii odpowiedzi ostatni post Refluks jest schorzeniem, które utrudnia życie wielu ludziom. Czy jedynym skutecznym sposobem walki z nim jest farmakoterapia przepisana przez lekarza? Co z medycyną naturalną? Czy istnieją metody, które możemy zastosować na własną rękę, aby pokonać tę dolegliwość? Refluks żołądkowo-przełykowy jest zespołem objawów wynikających z zarzucania kwaśnej treści pokarmowej do przełyku. Wynika on głównie z zaburzonej motoryki żołądka oraz nieprawidłowego działania dolnego zwieracza przełyku (LES- lower esophageal sphincter), który stanowi barierę pomiędzy tymi dwoma narządami. Bagatelizowanie nasilonych epizodów refluksu może prowadzić do poważnego schorzenia – choroby refluksowej przełyku. W jej następstwie może rozwinąć się zapalenie przełyku, a nawet rak, dlatego też jeśli obserwujemy wysoką częstotliwość występowania objawów takich jak zgaga, nudności, ból gardła czy uczucie powracania pokarmu do przełyku, powinniśmy niezwłocznie zgłosić się do lekarza, który wprowadzi odpowiednią terapię. Sami również możemy znacznie zmniejszyć częstość i intensywność tego zjawiska poprzez dobór odpowiedniej diety. O tym, jakie są objawy i przyczyny refluksu przeczytasz w tym artykule. Refluks – domowe sposoby Bardzo ważnym elementem leczenia refluksu jest zmiana nawyków, które działają niekorzystnie na górną część przewodu pokarmowego. Należy unikać: noszenia ciasnych ubrań, szczególnie uciskających okolice brzucha, leżenia po posiłkach, palenia tytoniu, spożywania bogatych w tłuszcze pokarmów, picia kawy oraz mocnej herbaty, uprawiania aktywności fizycznej po posiłku, sytuacji stresogennych. Istnieją pokarmy, których przy tym schorzeniu nie powinniśmy spożywać ze względu na to, że pobudzają zwiększone wydzielanie kwasu w żołądku i powodują rozluźnienie LES. Są to: kawa i mocna herbata, czekolada, ostre przyprawy np. chilli, pieprz, curry, ocet, sól kuchenna (najlepiej zastąpić ją solą morską), napoje gazowane, owoce oraz soki cytrusowe, sok pomidorowy, potrawy smażone, buliony, wywary, galarety, warzywa kapustne, cebula, czosnek, suche nasiona roślin strączkowych, papryka czerwona, produkty wysokobłonnikowe, np. grube kasze, ciemne pieczywa, mąki pełnoziarniste. Jeszcze niedawno zalecano przy epizodzie refluksu wypicie szklanki mleka, jednak w ostatnich latach wykazano, że praktyka ta odnosi skutek wręcz odwrotny do zamierzonego. Płyn ten istotnie redukuje jego objawy, ale tylko chwilowo! W dłuższej perspektywie czasu mleko zwiększa wydzielanie kwasu żołądkowego, co prowadzi do nasilonego ataku. Dużo lepszą alternatywą jest picie niegazowanej wody mineralnej, która oczyszcza przełyk i nie wywołuje zwiększonej aktywności żołądka. W diecie osoby cierpiącej na wzmożone zarzucanie treści pokarmowej do przełyku powinny się natomiast znaleźć: białko pełnowartościowe z ryb, twarogu, jaj, drobiu (wiąże nadmiar kwasu solnego w żołądku), tłuszcze łatwostrawne (masło, śmietanka) w ograniczonej ilości oraz oleje roślinne, jasne pieczywo pszenne, warzywa, najlepiej w postaci gotowanej, np. marchew, dynia, buraki, szpinak, dojrzałe, soczyste owoce pozbawione skórki i pestek, np. banany, brzoskwinie, morele, gotowane jabłka (w okresie zaostrzenia przyjmować je w formie przecierów), potrawy gotowane, małe objętościowo, najlepiej w postaci papkowatej (żucie powoduje zwiększone wydzielanie soków trawiennych). Warto także pamiętać, iż nadwaga i otyłość (szczególnie brzuszna) sprzyjają rozwojowi refluksu, dlatego należy zadbać o prawidłową masę ciała. Przykładowy jadłospis zalecany przy refluksie znajdziesz tutaj. Refluks – zioła Od pokoleń wiadomo, że nieocenionym remedium na wiele schorzeń są zioła, o których w dobie tak bardzo rozwiniętej farmakologii często zapominamy. Oto kilka ziół, które mogą pomóc złagodzić nieprzyjemne objawy związane z refluksem: kwiat malwy czarnej – zawiera związki śluzowe, które powlekają ściany przełyku i żołądka, kojąc podrażnienia (napar z 1 łyżki kwiatów na 1 szklankę wrzącej wody pić 4 razy dziennie po ¼ szklanki), liść podbiału – łagodzi stany zapalne przełyku (napar z 10–15 liści na 1 szklankę wrzącej wody pić 4 razy dziennie po ½ szklanki), liść prawoślazu lekarskiego – uśmierza podrażnienia i uszkodzenia nabłonka przełyku (wyciąg wodny sporządzony z 1 łyżki liści na ½ szklanki zimnej wody pić 4 razy dziennie po 1 łyżce). Odwar przygotowuje się przez zalanie korzeni prawoślazu letnią wodą, następnie gotuje ok. 5 minut i odcedza. Tak przygotowany napój spożywa się na ciepło, chwilę po przygotowaniu; korzeń lukrecji – regeneruje podrażnioną śluzówkę (odwar* z ½ łyżki korzeni na 1 szklankę wody pić 4 razy dziennie po ¼ szklanki), rumianek – hamuje pobudzanie wydzielania substancji odpowiedzialnych za rozwój stanów zapalnych i soku żołądkowego oraz pomaga w gojeniu uszkodzeń błon śluzowych (naparem z 1 łyżki na 1 szklankę wrzącej wody można zastąpić zwykłą herbatę), siemię lniane – (1 łyżkę zmielonych nasion zalać 1 szklanką wrzącej wody, przykryć i odstawić na noc, pić 2–3 razy dziennie). Refluks jest schorzeniem, które można złagodzić na wiele różnych sposobów, jednakże trzeba pamiętać, iż nic nie zastąpi wizyty lekarskiej i odpowiednio dobranej farmakoterapii. Należy również mieć na uwadze indywidualną reakcję organizmu na określone pokarmy oraz specyfiki. Ważne jest, aby obserwować reakcję ciała na zmianę dotychczasowego nawyku. Literatura: Waśko- Czopnik D., Żywienie w chorobach przełyku, żołądka i dwunastnicy, [dostęp Jarosz M., Praktyczny podręcznik dietetyki, Warszawa, Instytut Żywności i Żywienia, 2010. Ożarowski A., Ziołolecznictwo, Warszawa, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1982. Dudkowiak R., Poniewierka E., Rola diety i stylu życia w leczeniu choroby refluksowej przełyku, „Fam Med Primary Care Rev” 2012, 14(4), 586–591. Ciok J., Rola żywienia w chorobie refluksowej żołądkowo-przełykowej, „Nowa Medycyna” 1999, nr 10, [dostęp Domowe sposoby na refluks – nie tylko zioła! - Oddano 345 głosy. Miód cz. VIII Działanie leczniczeMiód daje dobre efekty lecznicze w zapaleniu żołądka (gastritis)oraz chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Charakteryzuje się on właściwościami normalizowania upośledzonej czynności wydzielniczej i ruchowej żołądka w tych schorzeniach. Ponadto przyspiesza gojenie zmienionej zapalnie błony śluzowej żołądka i dwunastnicy. Miód powoduje stopniowe zmniejszanie bólu i pobudliwości nerwowej, ustępowanie nudności i zgagi, a także poprawę snu i łaknienia. W wielu przypadkach zapalenia i choroby wrzodowej żołądka leczenie miodem pozwala na uzyskanie lepszych wyników niż w przebiegu tradycyjnej terapii tych schorzeń. Istnieją dowody na to, że miód skutecznie ochrania błonę śluzową żołądka przed szkodliwym działaniem tym miejscu należy zaznaczyć, że obecnie za czynnik wywołujący zarówno zapalenie żołądka, jak i chorobę wrzodową żołądka i dwunastnicy, przyjmuje się zakażenie bakteriami beztlenowymi Helicobacter pylori. A zatem leczniczy wpływ miodu w tych schorzeniach musi mieć związek z jego niekorzystnym oddziaływaniem na ten reguluje czynność wydzielniczą i motoryczną jelit. Dzięki temu stosowany jest w przypadku zapalenia jelita grubego ze skłonnością do biegunek, a także w zapaleniu jelita cienkiego, zwłaszcza u dzieci. Miód poprzez pobudzenie perystaltyki jelit wykazuje łagodne działanie przeczyszczające i z tego względu jest cennym środkiem w leczeniu przewlekłych stosuje się z powodzeniem w przypadku zapalenia żołądka i jelit (enteritis)zarówno u dzieci, jak i osób dorosłych. Produkt ten okazał się skuteczny w zakażeniach wywołanych przez bakterie: Salmonella, Shigella, enteropatogenne Escherichia coli i Klebsiella, a także w zakażeniach rotawirusem typu ludzkiego (HRV). Miód podawany doustnie w płynie elektrolitowym wyraźnie skracał czas trwania biegunek i wysokiej gorączki do 58 godzin, w porównaniu do klasycznej metody leczenia tego typu schorzenia, polegającej na podawaniu glukozy i elektrolitów we wlewach dożylnych i stosowaniu antybiotyków, trwającej 93 godziny. Dobre efekty uzyskano także w trakcie leczenia nieswoistych, przewlekłych biegunek. Po 4 miesiącach terapii 83% chorych uznano za wyleczonych. Wyraźną poprawę stwierdzono również u 78% pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem okazał się skutecznym lekiem w wielu schorzeniach wątroby i dróg żółciowych. Stosuje się go samodzielnie, a także łącznie z podstawową terapią w przypadku wirusowego i przewlekłego zapalenia wątroby, marskości wątroby, schorzeniach pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, kamicy żółciowej, w trakcie długotrwałego przyjmowania leków, zatrucia ołowiem i innymi metalami ciężkimi oraz nadużywania alkoholu. Stwierdzono ponadto korzystne działanie miodu u chorych na żółtaczkę mechaniczną. W wyniku leczenia uzyskuje się zwiększenie przepływu żółci, lepsze opróżnianie pęcherzyka żółciowego i obniżenie poziomu podawania i dawkowaniaMiód stosowany jest jako środek pomocniczy lub podstawowy w leczeniu zapalenia żołądka. Liczne badania kliniczne wskazują na normalizowanie przez miód niewłaściwej czynności wydzielniczej i motorycznej żołądka. W postaci niedokwaśnej tego schorzenia miód powoduje wzrost kwasowości poprzez zwiększenie wytwarzania kwasu solnego i pepsyny oraz wzmożenie czynności ruchowej żołądka. W tym celu miód przyjmuje się 3 razy dziennie, w postaci zimnego roztworu w wodzie lub naparze z ziół, na 10-15 minut przed posiłkiem. Roztwór należy wypić szybko. W efekcie uzyskuje się zwiększenie wydzielania soku żołądkowego na skutek drażniącego działania zimnego zapaleniu żołądka z podwyższoną kwasowością miód, po rozpuszczeniu w ciepłej wodzie, przyjmuje się 3 razy dziennie, na 1,5-2 godziny przed jedzeniem. Sposób ten pozwala na znaczne osłabienie czynności wydzielniczej błony śluzowej żołądka, a co za tym idzie - obniżenie zawartości kwasu solnego i pepsyny w soku żołądkowym. Powolne wypicie ciepłego roztworu miodu przyczynia się do rozszerzenia ścian komórkowych błony śluzowej oraz zmniejszenia ich napięcia, co w konsekwencji prowadzi do rozcieńczenia śluzu w żołądku i szybkiego wchłaniania miodu bez podrażnienia błony nadkwaśnej, jak i niedokwaśnej postaci zapalenia żołądka, leczenie miodem prowadzi się najczęściej przez 2 miesiące, stosując od 100 do 200 g miodu dziennie, to jest 5-10 łyżek stołowych. Proponuje się rozdzielenie tej dawki miodu na 3 części i podawanie według schematu: rano i wieczorem po 30-60 g, w ciągu dnia 40-80 g, na 1,5-2 godziny przed posiłkiem rannym i popołudniowym oraz 3 godziny po kolacji. Miód należy rozpuścić w 1/2 lub całej szklance ciepłej wyniku leczenia uzyskuje się zmniejszenie bólu, pobudliwości nerwowej, polepszenie snu, a w przypadku nadkwaśności dodatkowo ustąpienie nudności i zgagi. Specjaliści twierdzą, że za pomocą miodu można uzyskać pozytywne wyniki leczenia większości przypadków zapalenia apiterapeuci wskazują na lepsze działanie miodu w wymienionych schorzeniach po rozpuszczeniu go w naparach z surowców zielarskich, takich jak kwiat nagietka, ziele dziurawca, kwiat i liść podbiału oraz nasiona wyniku leczenia miodem choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy uzyskuje się często znacznie lepsze efekty niż przy zastosowaniu tradycyjnej terapii. Lekarze bułgarscy uzyskali na przykład znaczne polepszenie stanu zdrowia w wielu ciężkich przypadkach choroby wrzodowej. W trakcie podawania miodu obserwowano złagodzenie wielu objawów towarzyszących tej chorobie: zmniejszenie bólu i pobudliwości nerwowej, ustępowanie zgagi i odbijania oraz poprawę snu i łaknienia. W rezultacie uzyskano wzrost masy ciała, poprawę obrazu krwi, a także normalizację stolca i wydzielania soku chorobie wrzodowej żołądka z podwyższoną i obniżoną kwasowością oraz w chorobie wrzodowej dwunastnicy, miód przyjmuje się w identyczny sposób jak w przypadkach zapalenia żołądka. Dawkowanie miodu prowadzi się również według tego samego efekty daje także łączne stosowanie kilku produktów pszczelich, to jest miodu, propolisu, pyłku kwiatowego i mleczka pszczelego. Ze względu na złożony mechanizm powstawania choroby, najlepsze efekty daje jednoczesne stosowanie kilku metod leczenia, takich jak apiterapia, fizykoterapia, kąpiele. Bardzo ważne jest przestrzeganie diety, wyeliminowanie alkoholu oraz ostrych przypraw. Korzystne jest także przyjmowanie miodu rozpuszczonego w naparze z liści szałwii lub w soku z podstawie badań farmakologicznych stwierdzono, że miód pobudza czynność jelita cienkiego i zwiększa wydzielanie soku jelitowego. Działanie to jest najsilniejsze po zastosowaniu 12,5% roztworu miodu, natomiast roztwory zawierające wyższe stężenia tego produktu obniżają wydzielanie soku jelitowego i hamują perystaltykę jelit. Rozcieńczony miód zapewnia również właściwe ukrwienie jelit, niezbędne do ich prawidłowej motoryki, wytwarzania soku jelitowego i transportu składników odżywczych do krwi. W celu przeczyszczającym miód w ilości 1 łyżki stołowej można przyjmować po rozpuszczeniu w wodzie, soku jabłkowym, a także w naparze z liści przypadku zapalenia jelita grubego miód podaje się 3 razy dziennie, w ilości 1-2 łyżek stołowych (60-120 g), przed jedzeniem, rozpuszczony w wodzie lub soku jabłkowym do gęstej konsystencji. Roztwór powinien mieć temperaturę pokojową. Sporadycznie zdenerwowany żołądek lub niestrawność mogą nie być dla ciebie powodem do niepokoju, według Mayo Clinic, ale jeśli masz nawracające, przewlekłe zapalenie żołądka, możesz mieć wrzód i zwiększone ryzyko raka żołądka. Miód był używany jako środek domowy dla zapalenia żołądka od czasów starożytnych. Badania laboratoryjne sugerują, że miód manuka, produkowany z nowozelandzkiego krzewu manuka, ma działanie bakteriobójcze przeciwko bakteriom wywołującym wrzody, ale badania kliniczne nie potwierdzają tych wyników, jak podaje Memorial Sloan-Kettering Cancer Center. Porozmawiaj z lekarzem przed użyciem jakiegokolwiek środka do domu. Wideo dnia Zapalenie błony śluzowej żołądka Różne choroby i stany chorobowe mogą powodować zapalenie żołądka lub zapalenie żołądka. Nadmierny stres, nadużywanie alkoholu i codzienne stosowanie leków przeciwbólowych, w tym aspiryny i ibuprofenu, może prowadzić do zapalenia żołądka, zgodnie z Mayo Clinic. Około 50 procent światowej populacji może być zarażonych bakteriami H. pylori, które mogą powodować zapalenie żołądka i wrzody. Możliwe jest zakażenie bakteriami H. pylori i nigdy nie występują żadne objawy. Miód Manuka Większość rodzajów miodu zawiera składniki, które wytwarzają nadtlenek wodoru, powszechny środek przeciwbakteryjny, który jest nieskuteczny po rozcieńczeniu w płynach żołądkowych, zgodnie z publikacją "Żywność zdrowotna" Brytania. "Miód z Manuka zawiera dodatkowy, unikalny środek przeciwbakteryjny, metyloglioksal lub MGO, z drzewa manuka, który może zachować swoje właściwości bakteriobójcze w przewodzie pokarmowym. Badanie laboratoryjne Badanie z 1994 r. Opublikowane w "Journal of the Royal Society of Medicine" wykazało, że 20-procentowy roztwór miodu manuka hamował siedem szczepów bakterii H. pylori. Badanie wykazało również, że 40-procentowy roztwór drugiego miodu o działaniu przeciwbakteryjnym, głównie ze względu na składniki wytwarzające nadtlenek wodoru, nie wykazywał żadnej aktywności hamującej w stosunku do bakterii H. pylori. Naukowcy doszli do wniosku, że aktywność MGO związana z manuka wydaje się być skuteczna przeciwko bakteriom wywołującym wrzody, a standardowa aktywność nadtlenku wodoru miodu nie była. Badanie kliniczne Badanie przeprowadzone w 2010 r. W "The British Journal of Nutrition" wykazało, że wysokiej jakości miód z manuka nie ma wpływu na poziom bakterii jelitowych u zdrowych pacjentów. Nowozelandzki Instytut Badań nad Roślinami i Żywnością przetestował bezpieczeństwo miodu manuka na 20 zdrowych osobach w wieku od 42 do 64 lat. Badane osoby spożyły nieco więcej niż 1 1/3 łyżki. miodu manuka każdego dnia przez cztery tygodnie. Nie zaobserwowano żadnych zmian w drobnoustrojach jelitowych. Podczas gdy naukowcy doszli do wniosku, że miód z manuka jest bezpieczny dla zdrowych ludzi na co dzień, dodali, że nie zaobserwowano korzystnego działania na niższe bakterie jelitowe. Słoik wypełniony słodkim i aromatycznym miodem to podstawa spiżarni w każdym domu. Może stanowić doskonały dodatek do ciast i deserów, z powodzeniem zastąpi też biały cukier. Można dodawać go do herbaty i stosować jako lek na bolące gardło. Za co jeszcze warto docenić miód i na jaki gatunek najlepiej się zdecydować? Jesienią 2020, warto mieć jego zapas! Zobacz także: Jak być bardziej eko w kuchni? Poznaj nasze sprawdzone sposoby! Ewa Wachowicz zdradza swoje przepisy na wzmacniające odporność shoty! Miód – za co jest doceniany? Miód to nie tylko wyjątkowy smakołyk, ale też naturalne i drogocenne lekarstwo. Już nasze babcie chętnie sięgały po słoik z miodem, gdy na horyzoncie pojawiał się okres przeziębieniowy. Jakie jednak właściwości tak naprawdę ma miód? Postanowiliśmy przyjrzeć się mu z bliska. Właściwości miodu: 1. Jest naturalnym antybiotykiem - wykazuje właściwości uodparniające i pomaga przegonić infekcje, dlatego miód świetnie sprawdzi się jako lek na przeziębienie. 2. Ma działanie przeciwzapalne i wykrztuśne - z tego względu miód warto stosować w chorobach układu oddechowego. 3. Wykazuje działanie bakteriobójcze – po miód warto sięgać w stanach zapalnych gardła i jamy ustnej. 4. Obniża ciśnienie krwi, a także poprawia krążenie - osoby cierpiące na choroby serca zdecydowanie częściej powinny sięgać po miód. 5. Stanowi naturalny środek uspokajający – właściwości miodu sprawiają, że działa on antystresowo, koi nerwy i ułatwia zasypianie. 6. Zmniejsza obrzęk i stany zapalne – miód warto nakładać na drobne rany, opuchlizny i stłuczenia. 7. Nawilża i odkaża skórę – właśnie dlatego miód stanowi jeden z najpopularniejszych składników domowych maseczek do twarzy. 8. Sprawdza się w leczeniu trądziku – pojedyncze wypryski warto smarować miodem, gdyż jego właściwości antyseptyczne szybko poradzą sobie ze zmianami skórnymi i przywrócą cerze zdrowy i piękny wygląd. 9. Lek na spierzchnięte usta – miód wygładzi i nawilży spierzchniętą skórę ust. Przed jego nałożeniem warto wymasować wargi szczoteczką do zębów, a następnie nałożyć na usta cienką warstwę miodu. Jakie wartości odżywcze ma miód? Miód jest nie tylko pyszny, ale i zdrowy. O jego właściwościach leczniczych rozpisują się wszystkie magazyny i portale, ale jakie w zasadzie wartości odżywcze ma miód? Okazuje się, że jest ich całkiem sporo! Miód jest niezastąpionym źródłem witamin A, B1, B2, B6, B12, C, a także kwasu foliowego i biotyny. Bogaty jest w mikroelementy – potas, fosfor, magnez, wapń, żelazo. Ze względu na obecność pyłków kwiatowych, miód może jednak wywoływać reakcje alergiczne, dlatego nie zaleca się go podawać dzieciom poniżej 1 roku życia. Rodzaje miodów i ich właściwości • Miód lipowy Powszechnie stosowany jest jako naturalne lekarstwo na przeziębienie. Miód lipowy ma działanie wykrztuśne, sprawdza się w leczeniu infekcji gardła i górnych dróg oddechowych. Wykazuje też działanie napotne, dlatego sprawdzi się też przy zwalczaniu grypy. Jest płynny, o jasnożółtym kolorze, w smaku pikantny z delikatną nutką goryczki. Miód lipowy ma właściwości przeciwgorączkowe i przeciwkaszlowe, pomaga się wyciszyć i uspokoić. • Miód gryczany Zawiera sporą dawkę rutyny, przez co wzmacnia naczynia krwionośne. Miód gryczany doskonale sprawdza się w leczeniu miażdżycy, nadciśnienia tętniczego i choroby wieńcowej. Wspomaga regenerację narządów wzroku i słuchu. Powinny sięgać po niego szczególnie osoby starsze. Ze względu na właściwości regeneracyjne, miód gryczany warto spożywać po przebyciu trudno gojących się złamań i po zabiegach operacyjnych. • Miód rzepakowy Jest bardzo jasny, o delikatnym kolorze, szybko się krystalizuje. W smaku może być odbierany jako mdły. Miód rzepakowy ma właściwości wspomagające pracę serca, a także jest pożywką energetyczną dla organizmu – warto sięgać po niego szczególnie podczas wytężonej pracy fizycznej i umysłowej. Miód rzepakowy usprawnia pracę pęcherzyka żółciowego, wspomaga organizm w zwalczaniu lekkich przeziębień. Przyspiesza gojenie ran wrzodowych, łagodzi stany zapalne żołądka. • Miód faceliowy Ten rodzaj miodu skutecznie obniża nadciśnienie tętnicze, wzmacnia ogólną odporność organizmu oraz wykazuje silne właściwości bakteriobójcze. Do diety powinny włączyć go szczególnie osoby cierpiące na dolegliwości ze strony żołądka. Sprawdzi się też w leczeniu wszelkich chorób układu krążenia – np. niewydolności serca czy miażdżycy. Co ciekawe – miód faceliowy obniża toksyczne działanie używek – papierosów i alkoholu, ale także kawy czy herbaty. Pojemniki i łyżeczki do miodu w wielu wzorach dostępne są w ofercie sklepów internetowych: • Miód spadziowy Jest jednym z droższych rodzajów miodu, ponieważ produkowany jest ze spadzi, która w niektórych regionach kraju pojawia się tylko raz na kilka lat. Ma bogate właściwości lecznicze – przede wszystkim miód spadziowy rewelacyjnie sprawdza się w leczeniu przeziębienia i zapalenia płuc. Ma silne działanie antyseptyczne i przeciwzapalne. Wzmacnia serce i poprawia odporność. Odtruwa organizm. Wzmacnia stawy i regeneruje układ nerwowy. Sprawdza się w leczeniu anemii i zaburzeń przemiany materii. Ten rodzaj miodu warto włączyć do swojej diety, by wzmocnić organizm po odbytej kuracji antybiotykowej, przeciwnowotworowej czy po zakończeniu stosowania sterydów. • Miód akacjowy Jest najlepszym miodem dla diabetyków. Okazuje się niezwykle pomocny w zwalczaniu przeziębień, hamuje kaszel, leczy stany zapalne gardła. Miód akacjowy wspiera funkcjonowanie układu krążenia, stabilizuje ciśnienie krwi, hamuje również procesy miażdżycowe. Koi dolegliwości spowodowane chorobą wrzodową oraz łagodzi bóle związane z kamicą nerkową. • Miód wielokwiatowy Ten rodzaj miodu doceniany jest przede wszystkim za wyjątkowe walory smakowe. Ponadto uspokaja, pomaga się odprężyć i rozluźnić, łagodzi skołatane nerwy, podrażnioną błonę śluzową gardła, a także działa rozgrzewająco – jak każdy miód i ten gatunek warto spożywać w stanach przeziębienia i osłabienia organizmu. • Miód wrzosowy Ma delikatny smak z lekko gorzką nutą. Charakteryzuje się wyjątkowym, wrzosowym aromatem. Warto docenić go ze względu na silne działanie bakteriobójcze, przeciwzapalne i moczopędne. Miód wrzosowy może być stosowany jako środek pomocniczy w zwalczaniu kamicy nerkowej, w leczeniu zapalenia żołądka i jelit, w przeciwdziałaniu chorobom reumatycznym, a także w łagodzeniu stanów zapalnych błon śluzowych jamy ustnej i gardła. • Miód nawłociowy To bardzo rzadki i niezwykle cenny rodzaj miodu. Miód nawłociowy ma właściwości antyseptyczne i moczopędne, dzięki czemu sprawdza się doskonale w leczeniu infekcji dróg moczowych. Nasila wydzielanie żółci, działając w ten sposób korzystnie na trawienie. Po miód nawłociowy powinny sięgać szczególnie osoby, które mają tendencję do pojawiania się tzw. pajączków – ten rodzaj miodu zawiera ogromną ilość rutyny i kwercetyny, które wzmacniają naczynia krwionośne i zapobiegają ich pękaniu. O tym, że warto jeść miód, wiedziały już nasze babcie. Powszechnie stosowany w stanach obniżonej odporności i przy zwalczaniu przeziębień, okazuje się też skuteczny podczas leczenia infekcji dróg moczowych, jako środek pomocniczy w leczeniu miażdżycy czy chorób serca. Wzmacnia naczynia krwionośne, koi nerwy, pomaga się wyciszyć. Nie bez znaczenia się także jego walory smakowe – słodki i delikatny miód akacjowy, a może gryczany z ostrzejszą nutą? Miód to niezastąpiony środek na jesienne infekcje. Zapakowany w ozdobny słoik stanie się też idealnym prezentem dla bliskiej osoby.

miód na zapalenie żołądka forum